Nazwa forum

Wilhelm I Orański

Administrator

Dołączył: 2020-06-23

Liczba postów: 2

Konstytucja Królestwa Niderlandów

W Imię Boga Wszechmogącego!

My, Wilhelm I Orański, Król Niderlandów i Naród Niderlandzki,

chcąc zapewnić pomyślny rozwój Korony Niderlandzkiej w duchu Prawdy, Sprawiedliwości i Dobra,
pragnąc zagwarantować zachowanie wolności oraz podstawy dla ustanowienia powszechnego dobrobytu,
pomni doświadczeń Państwa Niderlandzkiego oraz odpowiedzialności za Jego dalsze losy,
stanowimy niniejszą Konstytucję jako pierwszą w Państwie ustawę oraz kartę praw i swobód Narodu.

Rozdział I
KRÓLESTWO NIDERLANDÓW

Art. 1. [Królestwo Niderlandów]

1. Królestwo Niderlandów jest wolnym państwem, którego celem jest ochrona, obrona i popieranie wolności w obrębie jego granic.
2. Królestwo Niderlandów strzeże niepodległości, nienaruszalności i integralności swojego terytorium oraz otacza opieką dziedzictwo narodowe.

Art. 2. [Prawo Królestwa Niderlandów]

1. Prawo Królestwo Niderlandów stanowią, w hierarchii ważności: Konstytucja, ratyfikowane umowy międzynarodowe, ustawy i dekrety z mocą ustawy, dekrety i rozporządzenia, prawo samorządów terytorialnych na ich obszarze oraz normy prawa zwyczajowego.
2. Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych praw i wolności mogą być ustanawiane tylko w prawie i tylko wtedy, gdy są konieczne dla bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób.
3. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.
4. Pozbawienie lub ograniczenie wolności może nastąpić tylko na zasadach i w trybie określonych w ustawie.
5. Określenie podmiotów zobowiązanych do ponoszenia podatków, opłat i innych obowiązków oraz ich przedmiotu i wysokości lub zakresu, a także zasad korzystania z ulg i zwolnień może nastąpić tylko w ustawie.

Art. 3. [Ratyfikacja umowy międzynarodowej]

1. Ratyfikacja przez Króla umowy międzynarodowej i jej wypowiedzenie wymagają uprzedniej zgody Zgromadzenia Narodowego wyrażonej w ustawie, jeżeli umowa dotyczy:
-pokoju, sojuszy, układów politycznych lub układów wojskowych,
-praw lub wolności określonych w Konstytucji,
-członkostwa Królestwa Niderlandów w organizacji międzynarodowej,
-spraw uregulowanych w ustawie lub dekrecie z mocą ustawy.

Art. 4. [Źródło władzy i podział władz]

1. Władza w Królestwie Niderlandów należy do Króla i Narodu.
2. Władzę ustawodawczą w Królestwie Niderlandów sprawuje Zgromadzenie Narodowe, władzę wykonawczą — Król i Rząd, władzę sądowniczą — Król i niezawisłe sądy.
3. Zasady niepołączalności funkcji we władzach określa ustawa.

Art. 5. [Samorząd terytorialny]

1. Samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne niezastrzeżone dla organów władz państwowych.
2. Władze państwowe podejmują działania, zgodnie z zasadą pomocniczości, tylko wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim cele proponowanych działań nie mogą być zrealizowane w sposób wystarczający przez samorząd terytorialny, natomiast z uwagi na skalę lub skutki proponowanych działań, mogą one zostać lepiej zrealizowane przez władze państwowe.
3. Samorządy terytorialne mogą ustanawiać prawa w zakresie, w jakim nie są one sprzeczne z prawami wyższego rzędu.
4. Prawo jednostki samorządu terytorialnego może przewidywać ograniczenie praw i wolności określonych w Konstytucji, o ile stanowi tak przywilej wydany przez Króla, szczegółowo określający zakres dopuszczalnego ograniczenia konstytucyjnych praw i wolności.

Art. 6. [Język urzędowy, symbole i stolica]

1. Językiem urzędowym Królestwa Niderlandów jest język polski. Samorządy terytorialne mogą ustanawiać inne języki dodatkowymi językami urzędowymi.
2. Symbole Królestwa Niderlandów określa ustawa. 3. Symbole Królestwa Niderlandów podlegają ochronie prawnej.
4. Stolicą Królestwa Niderlandów jest miasto Amsterdam.

Rozdział II
KRÓL I RZĄD

Art. 7. [Król]

1. Na czele Królestwa Niderlandów stoi Król.
2. Osoba Króla jest nietykalna.

Art. 7. a [Immunitet Regenta i Rady Regencyjnej]

1. Regent lub członek Rady Regencyjnej sprawujący władzę w imieniu Króla może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej lub aresztowany za czyny popełnione w czasie sprawowania władzy królewskiej jedynie za zgodą Izby Senatorskiej wyrażonej w uchwale przyjętej większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy liczby senatorów.
2. Postępowania wszczęte przeciwko Regentowi Królestwa Niderlandów lub członkowi Rady Regencyjnej wstrzymuje się na czas sprawowania przez niego władzy królewskiej.
3. Postanowień niniejszego artykułu nie stosuje się, gdy Regent lub członek Rady Regencyjnej wyrazi zgodę na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej lub aresztowanie.
4. Postanowień niniejszego artykułu nie stosuje się do osób sprawujących tymczasowo władzę królewską w okresie opróżnienia tronu królewskiego.

Art. 8. [Kompetencje Króla]

Król:

1. reprezentuje Królestwo Niderlandów,
2. ratyfikuje i wypowiada umowy międzynarodowe,
3. mianuje i odwołuje pełnomocnych przedstawicieli Królestwa Niderlandów w państwach obcych i przy organizacjach międzynarodowych,
4. przyjmuje listy uwierzytelniające i odwołujące akredytowanych przy nim przedstawicieli dyplomatycznych państw obcych i organizacji międzynarodowych,
5. określa skład i kompetencje Rządu,
6. sprawuje razem z Rządem władzę wykonawczą,
7. powołuje i odwołuje członków Rady Ministrów,
8. ustanawia i znosi urzędy państwowe oraz powołuje i odwołuje osoby stojące na ich czele, o ile ustawa nie przewiduje innego trybu,
9. jest najwyższym zwierzchnikiem i naczelnym dowódcą Sił Zbrojnych,
10. wydaje postanowienia w sytuacjach nieuregulowanych ustawami, jeżeli jest to niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania państwa,
11. wydaje dekrety z mocą ustawy,
12. za zgodą Izby Senatorskiej powołuje i odwołuje sędziów Sądu Najwyższego i prokuratorów Prokuratury Generalnej,
13. stosuje prawo łaski oraz ogłasza abolicję i amnestię,
14. ustanawia i znosi oraz nadaje i odbiera ordery i odznaczenia Królestwa Niderlandów,
15. ustanawia i znosi oraz nadaje tytuły szlacheckie i arystokratyczne,
16. odbiera lub obniża tytuły szlacheckie i arystokratyczne,
17. wyznacza swojego następcę oraz określa zasady sukcesji,
18. powołuje Regenta lub Radę Regencyjną, sprawujących w jego imieniu władzę książęcą, oraz normuje sprawowanie władzy książęcej przez Regenta i Radę Regencyjną.

Art. 9. [Uchylenie dekretu z mocą ustawy]

1. Izby Połączone mogą uchylić dekret z mocą ustawy lub dekret inny niż określony w art. 5 ust. 4, art. 8 pkt 2, 14, 15, 17, 18, art. 10 ust. 1 w ciągu czternastu dni od dnia jego ogłoszenia.
2. W przypadku obowiązywania stanu nadzwyczajnego, jeżeli kompetencje Izby lub Izb Sejmu uległy zawieszeniu lub przekazaniu, albo skrócenia kadencji Izby lub Izb Sejmu, Izby Połączone mogą uchylić dekret w ciągu czternastu dni od dnia zakończenia obowiązywania stanu nadzwyczajnego lub dnia zwołania na obrady.

Art. 10. [Stan nadzwyczajny i awaryjny]

1. W sytuacji szczególnego zagrożenia prawidłowego funkcjonowania państwa, jeżeli zwykłe środki konstytucyjne są niewystarczające, Król może wprowadzić stan nadzwyczajny: stan wojenny lub stan wyjątkowy.
2. Działania podjęte przez Króla w wyniku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego muszą odpowiadać stopniowi zagrożenia i powinny zmierzać do jak najszybszego przywrócenia normalnego funkcjonowania państwa.
3. W sytuacji awarii systemu informatycznego Państwa, lub dla dokonania zmian w systemie informatycznym wymagających jego częściowego lub całkowitego wyłączenia, Król może wprowadzić stan awaryjny.
4. Stan awaryjny może być wprowadzony i ograniczać prawa mieszkańców tylko na podstawie i w granicach ustawy.

Art. 11. [Skład i kompetencje Rządu]

1. Rząd prowadzi politykę wewnętrzną i zewnętrzną Królestwa Niderlandów w zakresie i na zasadach określonych przez Króla.

Art. 12. [Interpelacje i zapytania do ministrów]

1. Członek Rady Ministrów ma obowiązek udzielenia w ciągu siedmiu dni odpowiedzi na interpelację lub zapytanie senatora, posła, kraju Korony, prowincji lub podmiotu określonego ustawą.

Art. 13. [Wotum nieufności dla członka Rady Ministrów]

1. Izba Poselska wyraża członkowi Rady Ministrów wotum nieufności większością głosów liczby posłów. Jeżeli uchwała została przyjęta przez Izbę Poselską, Król odwołuje członka Rady Ministrów, któremu wyrażono wotum nieufności. Przepis niniejszy nie ma zastosowania do członka Rady Ministrów właściwego do spraw zagranicznych.
2. Izba Senatorska wyraża członkowi Rady Ministrów właściwemu do spraw zagranicznych wotum nieufności większością głosów liczby senatorów. Jeżeli uchwała została przyjęta przez Izbę Senatorską, Król odwołuje członka Rady Ministrów.
3. Obywatele mogą wyrazić członkowi Rady Ministrów wotum nieufności w drodze referendum. Jeżeli wniosek o odwołanie członka Rady Ministrów został przyjęty w drodze referendum, Król odwołuje członka Rady Ministrów, któremu wyrażono wotum nieufności.

Rozdział III
Zgromadzenie Narodowe

Art. 14. [Skład Zgromadzenia Narodowego]

1. Zgromadzenie Narodowe składa się z:
-Króla,
-Izby Poselskiej,
-Izby Senatorskiej.
2. Izba Poselska składa się z posłów wybieranych w wyborach powszechnych i bezpośrednich, w głosowaniu tajnym, na okres czterech miesięcy. 3. W okręgu wyborczym wybiera się liczbę posłów odpowiadającą liczbie obywateli zamieszkałych na obszarze okręgu.
4. Król zwołuje Izbę Poselską na obrady w ciągu siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyniku wyborów.
5. Prawo do zasiadania w Izbie Senatorskiej przysługuje Królom-Seniorom, diukom, markizom, hrabiom oraz wicehrabiom.
6. Warunki objęcia i wygaśnięcia mandatu posła oraz objęcia i utraty godności senatora określa ustawa.
7. Marszałek Izby Senatorskiej stwierdza objęcie i utratę godności senatora.

Art. 15. [Skrócenie kadencji Izby Poselskiej]

1. Skrócenie kadencji Izby Poselskiej następuje w drodze:
-postanowienia Króla w razie wygaśnięcia co najmniej połowy mandatów poselskich przez upływem kadencji,
-uchwały Izby Poselskiej przyjętej większością głosów liczby posłów,
-referendum.

Art. 16. [Osoby kierujące pracami Izb Zgromadzenia]

1. Pracami Izby Poselskiej kierują Marszałek Izby Poselskiej wyłaniany przez Izbę Poselską z jej grona oraz powoływany i odwoływany przez niego Wicemarszałek Izby Poselskiej. Jeżeli Marszałek Izby Poselskiej nie może przejściowo sprawować funkcji, Wicemarszałek Izby Poselskiej tymczasowo przejmuje obowiązki Marszałka Izby Poselskiej.
2. Wybór Marszałka Izby Poselskiej przeprowadza Marszałek-Senior, powoływany i odwoływany przez Króla z grona posłów.
3. Pracami Izby Senatorskiej kieruje Marszałek Izby Senatorskiej powoływany i odwoływany przez Króla oraz powoływany i odwoływany przez Marszałka Izby Senatorskiej Wicemarszałek Izby Senatorskiej. Jeżeli Marszałek Izby Senatorskiej nie może przejściowo sprawować funkcji, Wicemarszałek Izby Senatorskiej tymczasowo przejmuje obowiązki Marszałka Izby Senatorskiej.
4. Izba Poselska i Izba Senatorska uchwalają swoje regulaminy.

Art. 17. [Inicjatywa ustawodawcza]

1. Inicjatywę ustawodawczą posiadają Król, senatorowie, posłowie, kraje Korony, prowincje, grupa co najmniej dziesięciu procent obywateli oraz podmioty określone ustawą.

Art. 18. [Podejmowanie decyzji przez Izby]

1. Izba Poselska przyjmuje ustawy i uchwały zwykłą większością głosów przy udziale co najmniej połowy posłów, o ile Konstytucja nie przewiduje innej większości. W razie równości głosów rozstrzyga głos Marszałka Izby Poselskiej.
2. Izba Senatorska przyjmuje uchwały zwykłą większością głosów przy udziale co najmniej jednej trzeciej senatorów, o ile Konstytucja nie przewiduje innej większości. W razie równości głosów rozstrzyga głos Marszałka Izby Senatorskiej.

Art. 19. [Procedura ustawodawcza]

1. Ustawę uchwaloną przez Izbę Poselską Marszałek Izby Poselskiej przekazuje Marszałkowi Izby Senatorskiej.
2. Izba Senatorska w ciągu czternastu dni od dnia przekazania ustawy może ją przyjąć bez zmian, uchwalić poprawki albo uchwalić odrzucenie jej w całości. Jeżeli Izba Senatorska w ciągu czternastu dni od dnia przekazania ustawy nie podejmie stosownej uchwały, ustawę uznaje się za uchwaloną w brzmieniu przyjętym przez Izbę Poselską.
3. Uchwałę Izby Senatorskiej odrzucającą ustawę albo poprawkę zaproponowaną w uchwale Izby Senatorskiej uważa się za przyjętą, jeżeli Izba Poselska nie odrzuci jej większością dwóch trzecich głosów przy udziale co najmniej połowy posłów.
4. Marszałek Izby, w której zakończono postępowanie ustawodawcze, przedstawia uchwaloną ustawę do podpisu Królowi. Król w ciągu czternastu dni podpisuje ustawę, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. Król może odmówić podpisania ustawy, jeżeli uznaje, że ustawa narusza podstawowe interesy Królestwa Niderlandów w zakresie ochrony niepodległości, nienaruszalności lub integralności jego terytorium, albo zaproponować Izbom Zgromadzenia ponowne rozpatrzenie ustawy lub przyjęcie poprawek do ustawy.
6. W przypadku określonym w ust. 5 Izby Zgromadzenia obradują wspólnie. Dla ponownego uchwalenia ustawy wymagana jest zgoda obu Izb Zgromadzenia, a dla przyjęcia poprawki do ustawy — zgoda Izby Poselskiej. Ustawę podpisuje Marszałek przewodniczący obradom Izb Zgromadzenia.

Art. 20. [Immunitet poselski i senatorski]

1. Poseł lub senator nie może być, bez uprzedniej zgody właściwej Izby lub własnej, pociągnięty do odpowiedzialności karnej.
2. Poseł lub senator nie może być aresztowany, chyba, że jest to niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania. O aresztowaniu niezwłocznie powiadamia się Marszałka właściwej Izby, a jeżeli aresztowano Marszałka — Króla, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie aresztowanego.

Art. 21. [Referendum]

1. W sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa może być przeprowadzone referendum.
2. Król zarządza referendum z własnej inicjatywy. Marszałek Izby Poselskiej zarządza referendum na żądanie Izby Poselskiej lub grupy co najmniej dwudziestu procent obywateli.
3. Wynik referendum jest wiążący, jeżeli w referendum wzięła udział większość uprawnionych do udziału w referendum obywateli, a za proponowanym rozstrzygnięciem opowiedziała się co najmniej jedna trzecia uprawnionych do udziału w referendum obywateli.
4. Szczegóły określa ustawa.

Rozdział IV
SĄDY I PROKURATURA

Art. 22. [Wyroki w imieniu Króla]

1. Sądy wydają wyroki w imieniu Króla.
2. Prawomocne wyroki sądów podlegają egzekucji na całym terytorium Królestwa Niderlandów i Korony Królestwa Niderlandów, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Art. 23. [Immunitet i stanowisko sędziowskie]

1. Sędzia nie może być, bez uprzedniej zgody Izby Senatorskiej lub własnej, pociągnięty do odpowiedzialności karnej.
2. Sędzia nie może być aresztowany, chyba, że jest to niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania. O aresztowaniu niezwłocznie powiadamia się Marszałka Izby Senatorskiej, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie aresztowanego.
3. Sędzia traci urząd w przypadku utraty obywatelstwa niderlandzkiego lub w przypadku skazania za przestępstwo prawomocnym wyrokiem sądu.

Art. 24. [Sąd Najwyższy]

1. Sąd Najwyższy:
-orzeka o zgodności aktów normatywnych z przepisami prawa wyższego rzędu,
-dokonuje wiążącej wykładni prawa w tym konstytucji Królestwa Niderlandów,
-rozpatruje skargi konstytucyjne obywateli, wniesione w trybie przewidzianym ustawą,
-może pełnić funkcję sądu administracyjnego i powszechnego w trybie, granicach i na zasadach określonych w ustawie;
2. W skład Sądu Najwyższego wchodzą Król i sędziowie Sądu Najwyższego.
3. Prezes Sądu Najwyższego, kierujący jego pracami, jest powoływany spośród sędziów Sądu Najwyższego i odwoływany przez Króla za zgodą Izby Senatorskiej.
4. Sąd Najwyższy w sprawach, o których mowa w ust. 1 punkty 1–3, wydaje wyrok, przy udziale wszystkich sędziów wyznaczonych do orzekania w danej sprawie, większością głosów z co najmniej dwoma głosami za. W razie niemożności wydania wyroku Prezes Sądu Najwyższego może poszerzyć skład orzekający.
5. Prezes Sądu Najwyższego ustala skład orzekający dla każdej sprawy, o której mowa ust. 1, kierując się kryteriami kompetencji i obiektywizmu sędziów w stosunku do danej sprawy.
6. Szczegółowe zasady funkcjonowania Sądu Najwyższego określa regulamin uchwalany przez Sąd Najwyższy większością głosów.

Art. 25. [Prokuratura]

1. Prokuratura strzeże praworządności oraz czuwa nad ściganiem przestępstw.

Art. 26. [Prokuratura Generalna]

1. Prokuratura Generalna jest najwyższym organem prokuratury Królestwa Niderlandów i krajów Korony Królestwa Niderlandów.
2. Prokuratora Generalnego powołuje i odwołuje Król spośród prokuratorów Prokuratury Generalnej.

Rozdział V
PRAWA I WOLNOŚCI

Art. 27. [Obywatelstwo niderlandzkie]

1. Obywatelstwo niderlandzkie nadaje Król.
2. Tryb i warunki utraty obywatelstwa niderlandzkiego określa ustawa.
3. Osoby nieposiadające obywatelstwa niderlandzkiego, przebywające na terytorium Królestwa Niderlandów lub Korony Królestwa Niderlandów, posiadają wszystkie prawa i wolności gwarantowane przez Konstytucję, o ile prawo nie stanowi inaczej.

Art. 28. [Ochrona wolności]

1. Żadna z wolności nie jest absolutna, ale ograniczenie którejkolwiek może mieć miejsce tylko w ramach przewidzianych przez prawo.

Art. 29. [Prawo do kierowania sprawami publicznymi]

1. Każdy obywatel ma prawo do uczestnictwa w kierowaniu sprawami publicznymi bezpośrednio lub za pośrednictwem swobodnie wybranych przedstawicieli.

Art. 30. [Wolność zgromadzeń i petycji]

1. Każdy obywatel ma prawo do zgromadzeń i wnoszenia petycji w dowolnej sprawie przy zachowaniu postępowania pokojowego i bez użycia przemocy.

Art. 31. [Wolność wyznania]

1. Każdy obywatel ma prawo, sam lub razem z innymi, prywatnie lub publicznie, odbywać praktyki religijne, ateistyczne czy też związane z wyznawanymi wierzeniami.

Art. 32. [Wolność słowa]

1. Każdy obywatel ma prawo do wyrażania i rozpowszechniania informacji, opinii i wierzeń w mowie, piśmie i obrazie.

Art. 33. [Wolność nauki i sztuki]

1. Każdy obywatel ma prawo do wolności nauki i nauczania i do uprawiania sztuki.

Art. 34. [Wolność informacji i idei]

1. Każdy obywatel ma prawo do dostępu do informacji i idei.

Art. 35. [Wolność przemieszczania się]

1. Każdy obywatel ma prawo do przemieszczania się w obrębie państwa.

Art. 36. [Tajemnica korespondencji]

1. Każdy obywatel ma prawo do tajemnicy korespondencji i komunikowania się.

Art. 37. [Wolność rozporządzania własnością]

1. Każdy obywatel ma prawo do zakupu, nabycia, wynajęcia, posiadania, użycia, obciążania hipotecznego, sprzedaży, najmu oraz przenoszenia prywatnej własności lub jej dowolnej części.
2. Prywatna własność obejmuje dowolne dobro lub rzecz wartościową, materialną czy niematerialną, nieruchomość lub rzecz osobistą.

Art. 38. [Wolność pracy]

1. Każdy obywatel ma prawo do swobodnego wykonywania zawodu, profesji czy sposobu zarobkowania, zakładania i prowadzenia przedsięwzięć handlowych i produkcyjnych oraz rozprowadzania towarów i świadczenia usług.

Art. 39. [Wolność zawierania umów]

1. Każdy obywatel ma prawo do wchodzenia w wiążące umowy zawierające wyłącznie dobrowolnie przyjęte postanowienia.

Art. 40. [Wolność stowarzyszeń]

1. Każdy obywatel ma prawo stowarzyszać się i wchodzić w porozumienia i spółki, związki i inne organizacje jeśli ich cele są pokojowe i nie zakładają przemocy.

Art. 41. [Ochrona niewyszczególnionych praw]

1. Poza prawami wyszczególnionymi w Konstytucji Sąd Najwyższy ma prawo do określania i chronienia praw niewyszczególnionych, według zasad jakie następują:
-Pozbawienie jakiegokolwiek obywatela praw wyszczególnionych w Konstytucji lub innych praw do wolności i własności niewyszczególnionych w Konstytucji może nastąpić wyłącznie na mocy prawomocnie ogłoszonego wyroku sądowego w wyniku rozprawy karnej lub cywilnej.
-Prawa do wolności i własności obejmują każdy rodzaj ludzkiej działalności, który nie jest niszczący dla praw do wolności i własności innych, i dotyczą wszystkich obywateli.

Art. 42. [Orzekanie o konstytucyjności pozbawienia wolności]

1. W razie orzekania, czy pozbawienie przez organ władzy konstytucyjnie gwarantowanej wolności jest zgodne z Konstytucją, Sąd Najwyższy będzie wymagał by dowiedziono spełnienia każdego z czterech warunków:
-cel rozważanego prawa lub regulacji mieści się w kompetencjach władzy, która prawo lub regulację wprowadziła;
-prawo lub regulacja mieści się w kompetencjach władzy, która je wprowadziła i jest w sposób istotny związane z zakładanym celem, to znaczy -przyjęte środki są uprawnione i właściwe dla osiągnięcia celu;
-istnieje proporcjonalność między skutkami ograniczeń powodowanych przez prawo czy regulację a jego celem, czyli konsekwencje nie są nieproporcjonalne do zakładanych korzyści. Im bardziej uciążliwe są skutki wydanego prawa, tym ważniejszy społecznie musi być cel, by je uzasadnić;
-ten sam cel nie może być osiągnięty przez ustanowienie prawa mniej naruszającego wolność. Prawo może być akceptowane, kiedy w jak najmniejszym stopniu narusza wolność, co oznacza, że nie istnieje mniej szkodliwe rozwiązanie alternatywne.
2. Jeżeli dowiedzione zostanie spełnienie każdego z czterech powyższych warunków podczas cywilnego procesu dowodowego, Sąd Najwyższy utrzyma prawo w mocy.

Art. 43. [System prawa karnego]

1. System prawa karnego nie może być użyty w żadnych okolicznościach do ukarania osoby niewinnej zarzucanego czynu, nie może też on nigdy chronić przed karą sprawców przestępstw.
2. Naruszenia prawa lub pomyłki popełnione przez organy ścigania podczas postępowania przygotowawczego nie mogą powodować u sądu uprzedzenia wpływającego na ocenę co do winy lub niewinności podejrzanego.
3. Nikt nie może być tymczasowo pozbawiony wolności inaczej niż w zgodzie z postanowieniami Konstytucji.
OD TOND!!!
Art. 44. [Prawo do obrony]

W każdym momencie postępowania procesowego oskarżony ma prawo do informacji o oskarżeniu wniesionym przeciw niemu. Ma też on prawo do korzystania z pomocy obrońcy.

Art. 45. [Domniemanie niewinności]

Oskarżony będzie uważany za niewinnego dopóki nie zostanie mu udowodniona wina w prawidłowym i publicznym postępowaniu sądowym przed niezależnym i bezstronnym sądem; ma prawo do szybkiego i publicznego procesu.
Oskarżony nie może być zmuszany do świadczenia przeciwko sobie.
Nikt nie może być sądzony za to samo przestępstwo więcej niż jeden raz.
Art. 46. [Ochrona nietykalności osoby]

Prawo wszystkich osób do nietykalności i wolności osobistej nie może być naruszane inaczej, niż w wyniku decyzji wydanej przez sędziego lub prokuratora z wystarczającej przyczyny, z konkretnym wskazaniem przedstawionych zarzutów.

Art. 47. [Ochrona nietykalności majątku]

Prawo wszystkich osób do bezpieczeństwa własnego domu, dochodów i majątku wobec wkroczeń, rewizji i zajęć nie może być naruszane inaczej, niż w wyniku decyzji wydanej przez sędziego lub prokuratora z wystarczającej przyczyny, z konkretnym wskazaniem miejsca przeszukania czy rzeczy do zajęcia.

Art. 48. [Odszkodowanie za bezprawne pozbawienie wolności]

Osoba, która została bezprawnie pozbawiona wolności może otrzymać odszkodowanie za poniesioną skutkiem tego szkodę.

Art. 49. [Wynagrodzenie straty poszkodowanemu]

Orzekając w sprawie kryminalnej sąd powinien nakazać jako część wyroku zwrot przez skazanego straty, jaką poniósł poszkodowany, chyba że nadzwyczajne okoliczności to uniemożliwiają.

Rozdział VI
ZMIANA KONSTYTUCJI

Art. 50. [Zmiana Konstytucji]

Zmiana Konstytucji następuje:

za zgodą Księcia, w drodze ustawy uchwalonej w jednakowym brzmieniu większością dwóch trzecich głosów przy udziale co najmniej połowy posłów przez Izbę Poselską i większością trzech piątych głosów przy udziale co najmniej połowy senatorów przez Izbę Senatorską,
w drodze referendum zarządzonego przez Księcia.

Art. 51. [Izby Połączone]

W przypadku określonym w art. 50 pkt 1 Izby Sejmu obradują wspólnie pod przewodnictwem Marszałka Izby Senatorskiej lub w jego zastępstwie Marszałka Izby Poselskiej.
Izby Sejmu obradujące wspólnie uchwalają swój regulamin.

Art. 51 dodany Ustawą Konstytucyjną o zmianie Konstytucji Księstwa Sarmacji z dnia 6 listopada 2007 r.

(Art. 50 i 51 straciły ważność na mocy Ustawy Konstytucyjnej o Sejmie z dnia 19 kwietnia 2010 r.)

(—) Piotr Mikołaj.